Menno
Balm

Uit de tekeningen van Menno Balm spreekt een sterke belangstelling voor tijdloze onderwerpen. Vaak zijn het archeologische restanten, ruïnes en zuilen. Maar ook een stuk simpele bestrating kan reden zijn tot het maken van een beeld. De inspiratie wordt bijvoorbeeld gevonden in Italië maar ook dichter bij huis in Limburg. 

 

De start voor elke tekening is een zoektocht naar hoofdlijnen, ritmes en vlakverdeling die elk werk een abstract uitgangspunt geeft. Een breuk tussen twee straatstenen, een aantal traptreden of de verhouding tussen muurvlakken zijn daarna de figuratieve uitwerking hiervan. Liefst zijn deze vol van subtiele onregelmatigheden, door verwering of menselijk gebruik, die het ritme speels doorbreken en het oog van de kijker aan punten in de compositie laten haken. 

 

De stofuitdrukking van verschillende soorten steen speelt daarbij een grote rol. Maar uiteindelijk is het het zonlicht dat bepaalt of een onderwerp ook echt in een kunstwerk zal worden omgezet. Dit licht maakt de plasticiteit van de vormen niet alleen optimaal, zij veroorzaakt ook een interessant spel van reflecties die de schaduwen verlevendigen en de blik van de kijker meenemen door de voorstelling. Sommige details worden expres weggelaten wanneer zij niet van toegevoegde waarde zijn voor de compositie. Door op deze manier met de waargenomen en zorgvuldig bestudeerde werkelijkheid te spelen, hoopt Balm een beeld te creëren dat op zichzelf kan staan en de loutere waarneming overstijgt.

 

Menno Balm (1982) volgde zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Vorming in Amsterdam en de Klassieke Academie voor Schilderkunst in Groningen. Zijn werk wordt regelmatig geëxposeerd. 

 

Kijk voor meer informatie en werken op www.mennobalm.nl